Sztuka europejska XV - XX w.
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Wystawę rozpoczyna zestawienie dwóch renesansów – włoskiego i północnoeuropejskiego. Na początku pokazane zostały różnice w podejściu ich przedstawicieli do tematyki religijnej. W tej części można zobaczyć z jednej strony prace Włochów: Cosimo Rossellego, Giovanniego Santi, Parisa Bordone, Agnolo Bronzino, a z drugiej artystów niderlandzkich i niemieckich, w tym rodziny artystyczne Cranachów i Holbeinów. Następnie pokazane zostało znakomite malarstwo XVI-wieczne powstałe pod wpływem idei humanizmu, przemian obyczajowych i refom religijnych. Nowe świeckie tematy podejmują, m.in.: Pieter Brueghel Młodszy, Frans Floris, Osias Beert i Johann Glöckler.
Kolejna część wystawy to prezentacja twórców Złotego wieku malarstwa niderlandzkiego. Tu widzowie zobaczą m.in. prace Antoine’a Palamedesza, Jana van Bijlerta, Simona de Vos oraz sceny rodzajowe z codziennego życia, portrety i krajobrazy. Malarstwo włoskie okresu baroku zaprezentowane zostało w zestawieniu z pracami italianistów z północy – można zobaczyć na przykład rzymskie sceny amsterdamczyka Jana Weenixa i antwerpczyka Jana Fransa Bloemena. Nie zabrakło też barokowych obrazów malarzy pochodzących z Cesarstwa Habsburskiego i dla porównania z Francji, Hiszpanii i Polski (m.in. Harms, Brandl, Willmann, Scheffler, Chardin i Zurbaran).
Okres nowożytny w malarstwie europejskim wieńczy znakomity zespół XVIII-wiecznych prac powstałych w środowisku Akademii Sztuki w Wiedniu. W sali zaaranżowanej na dawny Gabinet Konesera zaprezentowane zostały m.in. prace wybitnych malarzy austriackich Johanna Michaela Rottmayra, Johanna Georga Platzera i Martina Johanna Schmidta.
Kolejne części wystawy to prezentacje najważniejszych kierunków stylowych począwszy od klasycyzmu, poprzez romantyzm, biedermeier, historyzm, realizm, impresjonizm i symbolizm. Ze względu na charakter wrocławskiej kolekcji jest to głównie malarstwo niemieckie.