Sztuka Polska XVII - XIX w.

Galeria Sztuki Polskiej XVII-XIX w. mieści się na II piętrze w zachodnim skrzydle gmachu Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Historia zgromadzonej tu kolekcji – w większości obrazów olejnych – nie jest długa. Wiąże się z przekazaniem przez władze ukraińskie do Wrocławia w lipcu 1946 r. dwóch grup dzieł wyselekcjonowanych ze zbiorów muzealnych Lwowa i Kijowa. Zespół lwowski liczył 287 obrazów i rysunków, co stanowiło ok. 1/9 całości dawnych lwowskich zasobów malarstwa polskiego. Znalazły się tu cenne prace pochodzące z Muzeum im. Lubomirskich (założonego w 1823 r.) oraz z lwowskiej Biblioteki im. Baworowskiego. Najwięcej dzieł wybrano dla Wrocławia z Galerii Narodowej miasta Lwowa, dawnej Galerii Miejskiej (założonej w 1907 r.) oraz z kolekcji o profilu historycznym Muzeum Narodowego im. Króla Jana III (założonego w 1908 r.).

Wśród portretów przekazanych jako dary i depozyty Muzeum im. Króla Jana III były zarówno obrazy staropolskie, np. Portret Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, jak i prace lwowskich malarzy XIX w. – Karola Schweikarta, Józefa Reichana, Jana Józefa Grottgera, Marcina Jabłońskiego. Do Wrocławia trafiły też m.in. cenne cykle Jana Matejki i Wojciecha Kossaka oraz obraz Wierusza Kowalskiego należące do zbiorów Bolesława Orzechowicza przekazanych w roku 1919 Muzeum im. Króla Jana III. Cenne eksponaty zawdzięcza wrocławska kolekcja również przedwojennym lwowskim zbiorom prywatnym: Dzieduszyckich, kolekcji Konstantego Brunickiego, zbiorom Jerzego Dunin-Borkowskiego oraz części lwowskiej obrazów należących do Leona Pinińskiego. Ze zdeponowanych w Muzeum Lubomirskich we Lwowie w 1939 r. kolekcji prywatnych do Wrocławia trafiły obrazy z kolekcji Ordynacji Przeworskiej Lubomirskich, z kolekcji Gołuchowskich, kolekcji Rostworowskich, Rozwadowskich, Sozańskich, Zaleskich, Zofii Tustanowskiej i Jadwigi Witkowskiej-Lenczowskiej.