Pogromcy Meatów. Tu Tony'ego Bourdaina przyprowadziłbym bez lęku

W końcu i ja dorobiłem się jakiejś nietolerancji. Nietolerancji na wołowe klopsy z grilla, sprzedawane w bułach z cebulą i majonezem.

Na widok budy z tablicą, na której kredą wypisane są z angielska brzmiące nazwy pulpetów, które różnią się od siebie tylko dodatkami, a nigdy - smakiem, tętno mi niebezpiecznie przyspiesza, w ustach pojawia się męcząca suchość, a ze skroni sączy pot. Do tego dochodzą stany lękowe, które skłaniają do ucieczki z miejsc opanowanych przez sprzedawców burgerów. Oto burgerofobia na etapie zaawansowanym. Czy takie schorzenie kwalifikuje do renty? Czy mogę stawić się przed komisją lekarską ZUS-u? Przecież dla krytyka kulinarnego oznacza to częściową przynajmniej niezdolność do pracy.

Koszykową na odcinku między placem na Rozdrożu a Mokotowską przemierzam dość często i za każdym razem w okolicach kamienicy pod numerem jeden nasilają się moje objawy chorobowe. Działa tam knajpa, która na pierwszy rzut oka wygląda jak typowa klopsiarnia. Postanowiłem nie spoglądać w tamtą stronę, przechodzić drugim skrajem ulicy, zaciskać nos, by zaduch przypalonego tłuszczu nie wywoływał mdłości. Wszystko na nic. Aż w końcu zatroskany o me zdrowie przyjaciel odkrył, że traumatyczny lokal do burgerodajni jest tylko łudząco podobny. W rzeczywistości - zamiast upiornymi wołowymi mielonymi karmi kanapkami pełnymi smakowitego mięska. Uff, co za radość. Symptomy alergii ustąpiły, jak ręką odjął, a ja dzięki Pogromcom meatów dałem się ponieść kulinarnej euforii.

Menu zapowiada ledwie kilka kanapek, ale zapewniam, że nikt tu się nie będzie nudził. Satysfakcję odnajdą gastrofloryści, którzy powinni sięgnąć po bułkę (20 zł) suto wypełnioną grillowaną papryką i bakłażanem, prażonymi ziarnami słonecznika, pikantnym majonezem, zieloną salsą oraz plastrami sera owczego. Nawet dla takiego ścierwojada jak ja to kompozycja ekscytująca. Ale prawdziwa zabawa to jednak propozycje mięsne. Zacznijmy w tempie adaggio: kanapka wyściełana aksamitnymi policzkami wołowymi (26 zł), skontrapunktowanymi na pomarańczowo wstęgami grillowanej słodkiej marchewki i kwaśnym sosem z rokitnika. W nastrój andante wprowadza kanapka z duszonymi, luzowanymi żeberkami (26 zł), ozdobionymi kawałkami pikantnego chorizo, pieczoną papryką i południowoamerykańskim sosem chimchuri. Idźmy dalej w allegro! Służy temu kompozycja z kaczką (28 zł), chrupkimi chipsami z jej skórki, a także modrą kapustą, podkręconą sosem z marakui. A potem pozostaje już tylko presto, czyli chrupkie z zewnątrz, kremowe w środku, kawałki ozora (24 zł), podane z marynowaną cebulą i kalarepą oraz ostrymi sosami. Przy tym ozorze naprawdę można stracić głowę, to już chyba nawet nie jest presto, lecz - prestissimo. Ilość przyjemnych impulsów, których dostarcza ta buła, czyni z niej jedno z największych wydarzeń warszawskiego street foodu.

Wnętrze lokalu ma wielkość serwetki. No, może dwóch serwetek, z czego jedna czwarta przeznaczona jest na kuchnię. Jak tam się mieści trzech kucharzy słusznego wzrostu, jak udaje im się obsługiwać grilla, komponować obfite kanapki i skrupulatnie dbać o higienę - tego nie da się opisać. To trzeba zobaczyć. To choreografia godna awangardowego teatru tańca. Poza kuchnią nie jest luźniej, bo Pogromcy Meatów zyskali sobie miano kultowej miejscówki. Jej właściciele związani byli wcześniej z imperium gastronomicznym Kręglickich, później wzbudzali oskomę u bywalców targów śniadaniowych i w rezultacie dzisiaj od klientów nie mogą się opędzić. Na zawieszonym na ścianie monitorze lecą odcinki No Reservation z kanału telewizyjnego Kuchnia . I muszę przyznać, że to jedno z niewielu miejsc w Warszawie, dokąd Tony'ego Bourdaina przyprowadziłbym bez lęku.

Pogromcy Meatów

• ul. Koszykowa 1, tel. 505 703 508
• Czynne: pon.-sob. godz. 12 do 21, niedz. godz. 12-20
• Można płacić kartą

Kanapki:

1. Vege - 20 zł
2. Ozór - 24 zł
3. Poliki - 26 zł
4. Żebro - 26 zł
5. Kaczka - 28 zł