Co jest Grane 24 Co jest Grane 24 0 wydarzeń dziś
wróć zmień
Najbardziej popularne:
5 +25 km 50
Zastosuj
  • wydarzenia
  • repertuar kin
  • repertuar teatrów
  • magazyn kulturalny
  • bilety cjg24
  • zjedz to w Warszawie
  • Co Jest Grane 24 Festival 2019
  • Białystok New Pop Festival 2019

Najczęściej czytane

  • magazyn kulturalny

  • wszystkie artykuły
  • o filmie
  • o muzyce
  • o teatrze
  • o wystawach
  • dla dzieci
  • w mieście
  • quizy
REKLAMA
Oliver Frljić Fot. Jacek Marczewski / Agencja Wyborcza.pl

Oliver Frljić, reżyser spektaklu "Klątwa". Okrzyknięto go skandalistą [ROZMOWA]

IZABELA SZYMAŃSKA| 17-02-2017

Okrzyknięto go skandalistą bo jego teatr podważa uświęcone prawdy. Oliver Frljić przygotowuje w Teatrze Powszechnym spektakl "Klątwa". Premiera w sobotę. - Jestem zainteresowany polityczną siłą Kościoła katolickiego, pozycją kobiet, tym, jak są odsuwane od podstawowych praw człowieka - o swoim ciele mogły decydować w czasie komunizmu, a dziś nie - mówi reżyser.

Oliver Frljić z jedynym stałym elementem scenografii spektaklu 'Klątwa' / Oliver Frljić Fot. Jacek Marczewski / Agencja Wyborcza.pl Oliver Frljić z jedynym stałym elementem scenografii spektaklu 'Klątwa' / Oliver Frljić Fot. Jacek Marczewski / Agencja Wyborcza.pl

„Klątwa” to sztuka Stanisława Wyspiańskiego, której bohaterami są mieszkańcy wioski dotkniętej suszą. Szukając jej przyczyny, uznają, że jest to kara boska za grzechy. Chcą złożyć ofiarę i odkupić winy, to nakręca spiralę tragedii.

Spektakl na podstawie tego dramatu wystawia Oliver Frljić, reżyser urodzony w Bośni, a dziś pracujący w Chorwacji i innych krajach. W przedstawieniach podejmuje tematy polityczne, nawiązuje do wojny w Jugosławii i stawia niewygodne pytania.

ROZMOWA Z OLIVEREM FRLJICIEM

IZABELA SZYMAŃSKA: Jak zapamiętałeś dzień zakończenia wojny w Jugosławii?

OLIVER FRLJIĆ: Pamiętam, kiedy zawarto układ w Dayton, ale to nie był szczególny dla mnie dzień. Podczas wojny doznałem tylu upokorzeń, że trudno było poczuć ulgę. W 1991 roku miałem 15 lat. Rok później opuściłem rodzinę i stałem się uchodźcą. Utknąłem w Splicie.

Byłem wystawiony na wiele rodzajów dyskryminacji – urodziłem się w Bośni, a moja mama była Serbką, nie jestem więc czystej krwi; dziś uważam, że szukanie korzeni to pierwszy krok do faszyzmu, widziałem to na własne oczy.

Czas wojny uformował mnie. Wiedzieliśmy, co się działo: masakry ludności, tortury, obozy, ale też interesy paliwowe.

Studia, na które poszedłeś przed reżyserią, to była filozofia i teologia. Zaskakujące, patrząc na odbiór twoich prac – spektakl „Nasza przemoc, wasza przemoc” na festiwalu Prapremier w Bydgoszczy stał się przyczyną sprawy sądowej o znieważenie uczuć religijnych i flagi.

– Chciałem poznać Kościół od środka, te studia wydały mi się najlepszą drogą. To było pouczające doświadczenie, mogłem zobaczyć ogrom hipokryzji i silną strukturę. Ale mimo całej mojej wiedzy nie rozumiem oburzenia wokół spektaklu „Nasza przemoc, wasza przemoc”. Żyjemy w technokratycznym społeczeństwie, zgłębiamy naukowe teorie na każdy temat i w tym samym momencie mamy wyłączyć nasze logiczne myślenie, by patrzeć na kulturę przez pryzmat Boga?

Chciałbym żyć w zsekularyzowanym społeczeństwie, w którym będę mógł swobodnie wyrażać to, co myślę.

Podobne sytuacje obserwuję na Węgrzech, w Chorwacji, krajach, które zamieniły brak wolności z czasów komunistycznych na kolejny brak wolności. To jest przerażające. Wolność to jeden z tematów spektaklu „Klątwa”, nad którym pracuję w Teatrze Powszechnym.

 / 10.02.2017 Warszawa . Teatr Powszechny . Spektakl Klątwa Fot. Jacek Marczewski / Agencja Wyborcza.pl / 10.02.2017 Warszawa . Teatr Powszechny . Spektakl Klątwa Fot. Jacek Marczewski / Agencja Wyborcza.pl

Jak trafiłeś na dramat Stanisława Wyspiańskiego?

– To była propozycja teatru, ale nikt nie oczekiwał, że będę wystawiał sztukę zdanie po zdaniu, tekst to pretekst, by mówić o wielu problemach. Jestem zainteresowany polityczną siłą Kościoła katolickiego, pozycją kobiet, tym, jak są odsuwane od podstawowych praw człowieka – o swoim ciele mogły decydować w czasie komunizmu, a dziś nie; ale też zajmuję się analizą narzędzi represji, które mogą wyznaczać, co jest sztuką.

Oczywiście jest to zainspirowane moją krótką historią w Polsce. Rozpoczęła ją cenzura w Starym Teatrze przeprowadzona przez Jana Klatę, który zawiesił próby do spektaklu „Nie-Boska komedia”, potem sprawa w Bydgoszczy, zobaczymy, co się wydarzy teraz.

Teatr musi dziś walczyć o wolność artystyczną. W większości krajów europejskich panuje strach, by na scenie nazywać rzeczy po imieniu. Twórcy uciekają się do wyszukanych metafor. A ja staram się posługiwać językiem, który jest zrozumiały nie tylko dla lewicujących salonowych intelektualistów, ale też ludzi przychodzących na Stadion Narodowy w niedzielę czy demolujących Tęczę na placu Zbawiciela.

Mój teatr zawsze odnosi się do konfliktu, który istnieje w społeczeństwie. Nie widzę sensu dla sztuki jako zjawiska samego w sobie.

Miałeś z tego powodu problemy w Chorwacji?

– Wielokrotnie. Gdy w dzień niepodległości wywiesiliśmy w Chorwackim Teatrze Narodowym w Rijece tęczową flagę i zmieniliśmy nazwę sceny na LGBTQ National Theatre, odebrano to jako obrazę narodu chorwackiego. Starałem się wytłumaczyć, że społeczność LGBTQ to także mieszkańcy tego kraju i powinni mieć te same prawa co ludzie heteroseksualni.

Ale najgorsza sytuacja była po spektaklu „Druga wojna” wystawionym 5 sierpnia 2015 roku w 20. rocznicę operacji „Burza”. To jedno z najważniejszych świąt narodowych. Mieliśmy pełne triumfalizmu obchody, ale nikt nie mówił o ofiarach „Burzy” – wielu ludzi zostało zabitych przez armię chorwacką, inni zostali zmuszeni do opuszczenia domów. W moim spektaklu na scenie stanęło pięć kobiet i opowiedziały własne historie wojenne. Były zdecydowanie różne od oficjalnej narracji. Kiedy ukazały się artykuły zapowiadające spektakl – zaczęły się protesty.

Jak to znosisz, jak sobie z takimi sytuacjami radzisz?

– Najlepszą terapią jest praca i mówienie o tym głośno, nie zamiatanie pod dywan. W krajach byłej Jugosławii jest ciągle wiele tabu, bo mentalnie żyjemy wojną z lat 90. Na przykład relacja między Serbią a Chorwacją jest naprawdę świetna, bo kiedy chcesz odwrócić uwagę od wewnętrznych problemów w Chorwacji, zaczynasz dyplomatyczny konflikt z Serbią. Serbia robi to samo. Na szczęście to tylko słowne walki polityków, ale wojna jest rodzajem kapitału, którego używają do dziś.

„KLĄTWA”

na motywach dramatu Stanisława Wyspiańskiego

Premiera w Teatrze Powszechnym

Reżyseria: Oliver Frljić, dramaturgia: Agnieszka Jakimiak, Joanna Wichowska, Goran Injac, reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski, kostiumy: Sandra Dekanić. Występują: Karolina Adamczyk, Klara Bielawka, Maria Robaszkiewicz, Barbara Wysocka, Julia Wyszyńska, Jacek Beler, Arkadiusz Brykalski, Michał Czachor.

Premiera: 18 lutego, godz. 19. Kolejne pokazy: 19 lutego, godz. 17; 21, 22, 23 lutego godz. 19 oraz 4, 6 marca godz. 19, 5 marca, godz. 17. Bilety: 60 zł (normalny), 40 zł (ulgowy).

Spektakl dla widzów dorosłych.

POD PATRONATEM CO JEST GRANE 24

czytaj także

  • teatr

Bartosz Porczyk o premierze w Studio: "Berlin to stan umysłu"

Do tej pory na spektakle z jego udziałem jeździliśmy do Wrocławia, najgłośniejszą rolą był Gustaw-Konrad w "Dziadach" w reżyserii Michała Zadary. Teraz Bartosz Porczyk występuję na scenie Studio. Gra główną rolę w "Berlin Alexanderplatz" w reżyserii Natalii Korczakowskiej.

    Grzegorz Jarzyna o spektaklu "G.E.N": Dlaczego nienawidzimy i zabijamy [ROZMOWA]

    - Z filmu "Idioci" Larsa von Triera została tylko wspólnota, która kontestuje rzeczywistość. Zależało mi, aby przenieść akcję do współczesnej Polski - mówi Grzegorz Jarzyna przed premierą spektaklu "G.E.N".

    • teatr

    Nowy książę Myszkin. Premiera "Idioty" w Teatrze Narodowym

    Ma w sobie niewinność, ale też niezgodę na zastane reguły. Pewnie dlatego reżyserzy obsadzają go w roli świętych i buntowników. Paweł Tomaszewski zagra główną rolę w "Idiocie" w reżyserii Pawła Miśkiewicza. Premiera w sobotę w Teatrze Narodowym.

      Była "Hera, koka" a teraz "Nie mów do mnie mała, precz od mego ciała" [Rozmowa z Karoliną Czarnecką]

      W szkole teatralnej zawsze słyszeliśmy, jak ciężko jest się wybić w naszym zawodzie, więc burza wokół mnie była dla mnie dużym zaskoczeniem - opowiada Karolina Czarnecka, aktorka

      'Wyjowisko', Teatr Pijana Sypialnia, Plażówka Saska
      • teatr

      Teatr w plenerze: na leżakach, w parku, na barce. Gdzie szukać teatru w sierpniu

      Latem, kiedy w teatrach trwa wakacyjna przerwa, do gry wkraczają sezonowe przedstawienia w plenerze: na ulicy, na plaży, nad Wisłą, w parku albo na placu zabaw. Podpowiadamy, gdzie znaleźć spektakle pod chmurką.

      Wiktoria Gorodeckaja jako Hedda Gabler
      • teatr

      To będzie Ibsen bardzo współczesny. "Hedda Gabler" uwięziona w ciąży

      "Hedda Gabler" z Narodowego ma mówić o mieszczańskim zakłamaniu, przemocy tradycyjnego społeczeństwa wobec kobiet i bezradnym okrucieństwie, które może być na nie odpowiedzią. Reżyseruje Kuba Kowalski. W rolę uwięzionej w nieszczęśliwym małżeństwie, szantażowanej i mszczącej się Heddy Gabler wcieli się Wiktoria Gorodeckaja. Premiera 10 maja.

      REKLAMA
      • Wyborcza.pl
      • Wyborcza.biz
      • Wysokie Obcasy
      • CoJestGrane24
      • Wydarzenia pochodzą z bazy danych Coigdzie.pl Sp. z o.o.
      wydarzenia
      • Muzea, wystawy i wernisaże
      • Co Jest Grane 24
      • Europejskie Targi Muzyczne 2016
      • Co Jest Grane 24 Festival
      • Premiery teatralne
      • Filmy i premiery filmowe
      • Repertuar kin
      • Repertuar teatrów
      • Koncerty
      • Trasy koncertowe
      • Imprezy w Twoim mieście
      • Orange Warsaw Festival 2017
      • Olsztyn Green Festival 2017
      • Szczecin Jazz Festival 2017
      miejsca
      • Mojo Picon
      • Wi-Taj na placu Konstytucji
      • Najlepsze lody w Warszawie
      • Podkowa Wine Depot
      • 12on14 Jazz Club
      • NOSPR
      osoby
      • Maciej Stuhr
      • Jennifer Lawrence
      • Margot Robbie
      • Przemysław Wojcieszek
      • Andrzej Chyra
      • Madonna
      • Hugh Grant
      • Marta Nieradkiewicz
      • Woody Allen
      • Izabela Trojanowska
      • Olivier Heim
      • Diana Krall
      • Artur Rojek
      • Dave Gahan
      • Kasia Smutniak
      • Wynton Marsalis
      • Deborah Brown
      • Michalina Wisłocka
      recenzje filmów
      • Ojcowie i córki
      • Kobiety bez wstydu
      • Pięćdziesiąt twarzy Blacka
      • Copyright © Agora SA
      • O nas
      • Reklama w Gazecie Wyborczej
      • Prywatność
      • Nasze tematy
      • Licencje/Kontent
      • Kontakt
      • Pomoc