Jadwiga Grabowska-Hawrylak. Klasyk wrocławskiej moderny
Manhattan, mezonetowiec czy Dom Naukowca przy pl. Grunwaldzkim - nie ma w powojennym Wrocławiu architektury bardziej charakterystycznej, rozpoznawalnej i na swój czas nowoczesnej.

ARCHITEKTURA JADWIGI GRABOWSKIEJ-HAWRYLAK
Wszystkie są autorstwa Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak, której projekty zebrane zostały na wystawie we wrocławskim Muzeum Architektury. Dam o wiek się nie pyta, jednak wiadomo, że ma dziś ona już ponad 90 lat i należy do grona nie tylko nestorów, ale klasyków polskiej architektury.
Zaprojektowany przez nią pod koniec lat 60. zespół na pl. Grunwaldzkim uznawany jest za jedno najbardziej wyrazistych, a zarazem najbardziej kontrowersyjnych polskich dzieł architektury drugiej połowy XX wieku.
Gdy powstawał, był przejawem niezgody na powtarzalność, i choć oryginalność ucierpiała w zderzeniu z technologiczną niemocą i bylejakością, to do dziś jest to architektura wyjątkowa. Poza tym radykalnym i najbardziej znanym wyłomem z wszechobowiązującego standardu, projektantka ma na koncie słynny mezonetowiec przy ul. Piotra Skargi z niespotykanymi w krajach socjalistycznych dwupoziomowymi mieszkaniami.
Grabowska-Hawrylak była pierwszą kobietą, która po wojnie otrzymała we Wrocławiu dyplom architekta. Jako młoda projektantka pracowała przy odbudowie zabytków, projektowała pierwsze osiedla, nowoczesne szkoły, w tym jedną o niemal całkowicie przeszklonych elewacjach.
W kolejnych latach realizowała obiekty znacznie bardziej złożone.
Jej dzieła reprezentują różne stylistyki, stąd wziął się tytuł ekspozycji, która mimo niejednolitości formalnej świadczy o talencie i wrażliwości autorki. Odnosi się on też do tekstylnych, geometrycznych kompozycji, których tworzenie jest do dziś jedną z jej największych pasji.
WSTĘP WOLNY
PATCHWORK
Wystawa Architektury Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak w Muzeum Architektury, ul. Bernardyńska 5, czynna do 14 września. Wernisaż w piątek godz. 18